ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΔΟΝΤΙΤΙΔΑ

O Yπεύθυνος του Περιοδοντολογικού Τμήματος της EURODENTICA SPECIALIZED DENTAL CARE, Χρήστος Κριτικός,  μας ενημερώνει για  την συσχέτιση του καπνίσματος και της περιοδοντίτδας. Υπάρχουν πολλές μελέτες που αποδεικνύουν ότι το κάπνισμα μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες για την εμφάνιση περιοδοντίτιδας. Έχει διαπιστωθεί ότι οι καπνιστές εμφανίζουν κατά 5-20 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης περιοδοντίτιδας.

Επίσης, ένα σημαντικό στοιχείο είναι ότι το 50-75% των περιπτώσεων με νόσο εμφανίζεται σε χρήστες καπνού.

Τα άτομα που καπνίζουν εμφανίζουν περισσότερη τρυγία, βαθύτερους θυλάκους, μεγαλύτερη απώλεια οστού και συνεπώς, αυξημένη απώλεια δοντιών. Το κάπνισμα μειώνει την παροχή οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών στα ούλα και τους υπόλοιπους περιοδοντικούς ιστούς, μειώνοντας έτσι την άμυνα του οργανισμού, ενώ, παράλληλα, επιβραδύνεται και η επούλωση.

Έτσι, η αποκατάσταση στους καπνιστές είναι δυσκολότερη, καθώς η νικοτίνη καταναλώνει το διαθέσιμο οξυγόνο, δεν μπορεί να λειτουργήσει ο μηχανισμός ενεργοποίησης των ουσιών αποκατάστασης του οργανισμού και η καταστροφή των ιστών συνεχίζεται.

Η καταστροφή των ιστών είναι μεγάλης διάρκειας, δεδομένου ότι η παραγωγή κολλαγόνου δεν γίνεται αρκετά γρήγορη, ώστε να γίνει φυσιολογική αποκατάσταση.

Επιπλέον, μας επισημαίνει ο  Yπεύθυνος του Περιοδοντολογικού Τμήματος της EURODENTICA SPECIALIZED DENTAL CARE, Χρήστος Κριτικός, η νικοτίνη που υπάρχει στα τσιγάρα απορροφάται ταχέως στην κυκλοφορία του αίματος μέσω της βλεννώδους ουσίας του στόματος, με συνέπεια να υπάρχει μια αρχική αγγειοδιαστολή και αύξηση του ρυθμού ροής του αίματος.

Όμως μετά από αυτό, παρατηρείται μια αντιδραστική αγγειοσυστολή λόγω νικοτίνης, που προκαλεί περισσότερο κακό. Αυτή η μειωμένη ροή του αίματος μπορεί να διαρκέσει μέχρι και τρεις ώρες μετά το κάπνισμα ενός τσιγάρου και να προκαλέσει μειωμένη ροή αίματος στα ούλα με όλα τα σχετικά προβλήματα.

Επειδή αυτή η αγγειοσυστολή μπορεί να προκύψει και στον ινώδη ιστό, ώστε να μην εμφανίζεται η γνωστή αιμορραγία που συνοδεύει συνήθως την περιοδοντίτιδα. Ομως η έλλειψη αιμορραγίας κατά την εξέταση των ούλων και του περιοδοντίου δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχουμε υγιείς ιστούς, όπως αυτό συμβαίνει σε έναν μη καπνιστή.

Επομένως, καθώς η ανίχνευση της νόσου είναι πιο δύσκολη σε καπνιστές, οι ασθενείς αυτοί καταφεύγουν στον οδοντίατρο όταν τα συμπτώματα στα δόντια τους είναι εμφανή (π.χ. κινητικότητα) και η θεραπεία είναι ήδη καθυστερημένη και αρκετά πιο δύσκολη.

Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι οι καπνιστές κατατάσσονται στις ομάδες υψηλού κινδύνου και η ευπάθειά τους για περιοδοντίτιδα θα πρέπει να τους κινητοποιεί ώστε να είναι περισσότερο προσεκτικοί και τακτικοί στις επισκέψεις τους στον οδοντίατρο.

Επιστροφη